خیلی وقتا تو زندگیمون شده که هرکاری کردیم برای اثبات دوست داشتنامون به آدمایی که خیلی برامون مهمن خودمونو تموم کردیم براشون به هردری زدیم تا نخای وابستگیامون نسبت به آدمایی که خیلی خیلی دوسشون داریم پاره نشه اما بعضی وقتا به هر دلیلی یا مصلحت یا شانس یا هرچیز دیگه ای نمیشه این حس دوطرفه نمیشه خیلی ناراحت میشیم جوری میفتیم که پاشدنمون به این راحتیا نیس از همه چیز ناامید میشیم یه حس خلا یی تو زندگی مون به وجود میاد اما اینو باید بدونیم همیشه ی همیشه یه پنجره ای گوشه دلمون هس که دراش همیشه به رومون بازه که همیشه یکی پشت پنجره منتظرمونه بدون اینکه خسته بشه بدون اینکه ازمون دست بکشه هیجوقت دوست داشتنش نسبت بهمون کم نمیشه حتی اگه وقتاییم بوده که فراموشش کردیم یا حتی اصلا یادش نکردیم اما اون هیچوقت از ما دست نمیکشه خدا هیچوقت مارو یادش نمیره خدا هیچوقت مارو ول نمیکنه خدا بهترین پشتیبانه کسی که به همه حرفامون گله هامون شکایتامون غضه هامون گوش میده بدون اینکه خسته بشه اون موقع دوباره میتونیم سرپا بشیم اون موقعس که میتونیم به همه ی آدما محبت کنیم همه ی آدمارو دوس داشته باشیم بدون اینکه محتاج محبتشون باشیم یا ازشون انتظاری داشته باشیم اون موقعس که حس خیلی خوبی رو میگیریم که هیجوقت از دست نمیدیمش هیچ وقت هیچ وقت...
خدایا خیلی چاکریم خیلی ... 